Mamasını yedikten sonra kabında kalan mamayı, ilerleyen vakitlerde acıktığında yemek suretiyle saklamak için patisiyle üzerini örtmeye çalıştığında bunun ne anlama geldiğini bilmiyordum henüz. Daha sonra araştırmalarım sonucu kedilerin mamalarını da örtme içgüdüsüne sahip olduklarını öğrendim. Bu içgüdüye sahip bir kedi henüz (ve korkarım sonsuza dek :)) laminant parkeyle o mamanın üzerini örtemeyeceğini hala öğrenebilmiş değil :) O koşulsuz şartsız örtmeye programlı.
İçeriden "fış fış fış" diye gelen seslerin parkeye değen kedi patisi olduğunu biliyorduk, bu olay sıradanlaşmıştı artık. Ta ki bu manzarayı görene kadar...
Tırmalama tahtasıyla boş mama kabını örtmeye çalışmış minik patileri :) Mamasını yedikten sonra kabını yalayan bir kedi için, kokunun bile örtülmesi gerektiği çok normaldir tabii.
Ben de sokak hayvanlarını daha yakından izleyebildiğim bu eve taşındıktan sonra çok ilgimi çeken ve beni gülümseten olaylarla karşılaşıyorum artık.
YanıtlaSilHayvanları gözlemleyebilmek ne kadar güzel :) Sevgiler...
SilCanımmm ne tatlılar değil mi güzel kızım mır mır mır çok severim kedicikleri. demek mama saklıyorlar ha..Benimde kedim vardı ismi BADEM hanım..ama şimdi yok:(
YanıtlaSilGüzel haftalar tatlım..
Ne yazık ki ömürleri çok uzun olmuyor kediciklerin ama yaşattıkları duygular ölümsüz :) Ben de sana güzel haftalar dilerim can arkadaşım :)
Sil