12 Aralık 2012 Çarşamba

Brezilya'daysam #1

Eğer Brezilya'daysam arabadan inip evine çıkacak olan -gelir düzeyi yüksek- kadını bile yalınayak görebilirim. Haliyle 4-5 yaşlarındaki çocuklarının da sadece iç çamaşırlarıyla eve çıktığını...


Çünkü olabildiğince rahat insanlar. "Ne takacağım kafama yaa" modunda görünüyor hepsi. Market kasasında hiç şikayetçi olmadan dakikalarca bekleyebilirler; müşteri bozuk paralarını sayarken bir yandan da kasiyerle muhabbet ediyor olabilir. Kimse "hadisene kardeşim" demez. Belki de 20 yıla yakın süren baskı döneminin eseridir bu davranışlar. 

Ama trafikte hepsi canavar olur. Asla tintin gidemezler, kurallara uyamazlar. Kadın taksi şoförleri erkek şoförlere taş çıkartır.

Alışveriş merkezlerinin otoparklarında dahi kendini otoparkçı ilan etmiş sokak çocuklarını görebilirim; sokak insanlarını. "Çizilirse karışmam abi" derler yani. Gelir seviyesindeki bu uçuruma bakmak bile ürkütüyor insanı, işin içinden çıkılamıyor.




Bağımsızlık günü kutlamalarından sonra meydandan uzaklaşırken uzun bir sıra görürsem, bilirim ki sokaktaki merdiveni kullanmak için tek sıra halinde bekleyen Brezilyalılardır bunlar.

Brezilya'daysam eğer eksiklerini gizlemeye çalışan ya da onlardan utanan insanlar yerine deliler gibi gülen insanlar görürüm. Adımı soran Brezilyalı'ya bir türlü Merve dedirtemem ve o buna dakikalarca gülebilir. İngilizce konuşmaya çalışırken haline gülmekten derdini anlatamayabilir. Hiç kafasına takmaz.
 

Bir mağazada "Portekizce bilmiyorum" derseniz eğer görevliye, gider bir bilgisayarı alır gelir ve google translate'e yazar anlatmak istediğini. Sizi cevapsız bırakmaz.

Garsona İngilizce menü olup olmadığını sorarsanız "hayır" dememek için gider İngilizce bilen bir müşteriden rica eder ve masanıza getirtip bütün yiyecekleri tek tek açıklatır. İlgisiz kalmazlar.


Brezilya'daysam eğer memleketimden tam 10.000 km uzaktayımdır.


2 yorum:

  1. :) bizden başka insanları anlamaya çalışmak zor bazen..Hırvatistandayken rehberimiz de aynı şekilde tarif etmişti Hırvatları. bir araba kuyrugunda saatlerce bekleyip acaba ön tarafta ne oluyor diye merak etmeyen ya da sorun kocaaamaan bir balon gibi olana kadar çözme gayretinde bulunmayan rahat insanlar oldugunu söylemişti:) Anlkattıklarımdan sonra bu Kurban bayramı sabahı düzgün park edemeyip yolun yarısını işgal eden araç ve onun yüzünden yol alamayan belediye otobüsüne yol açmak için eşim de dahil olarak etraftaki bir kaç adamın arabayı oynata oynata kaldırıma çıkarttıklarını hatırladım şimdi :) evet bazen agresifiz çok da aceleciyiz ama seviyorum bizi, Türkleri :)) özünde iyiyiz ne de olsa ;)

    YanıtlaSil
  2. biz soruna direkt el atanız, beklemek ne yazık ki genlerimizde yok :))

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...